شناسایی عوامل مؤثر بر ارتباط بین ترویج و تحقیق از دیدگاه کارشناسان ترویج استان آذربایجان غربی

هدف کلی این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر بر ارتباط بین ترویج و تحقیق کشاورزی بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه­ای ساختارمند بود که روایی آن با کسب نظرات اصلاحی گروهی از متخصصان و پایایی آن به وسیله آزمون آلفای کرونباخ (84/0=α) تأیید گردید. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارشناسان ترویج کشاورزی استان آذربایجان غربی در سال 91- 1390 بود (381n=) که از این میان، تعداد 180 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای و خوشه­ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (180n=). نتایج تحقیق نشان داد که سازگاری دستاوردهای تحقیقاتی با فرهنگ، ارزش­ها و نیازهای جامعه روستایی، احساس نیاز و مسئولیت کارگزاران ترویج نسبت به لزوم برقراری ارتباط و همچنین گویه توانایی کارگزاران ترویج در شناخت مسایل و مشکلات روستاییان مهم ترین راهکارها در ارتباط بین ترویج و تحقیق کشاورزی هستند. با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی، عوامل مؤثر بر ارتباط بین ترویج و تحقیق کشاورزی در نُه عامل خلاصه شدند که شامل عوامل انگیزه کارگزاران ترویج و تحقیق برای همکاری با یکدیگر، توانایی و تخصص کارگزاران ترویج و تحقیق، کاربردی بودن دستاوردهای تحقیقاتی، برنامه­ریزی مشترک فعالیت­ها، رقابت درون سازمانی بین ترویج و تحقیق، تعداد کافی کارگزاران ترویج و تحقیق، ثبات ساختاری سازمان تات، تمایل بین دو سازمان برای ارتباط و ارائه فقط خدمات ترویجی توسط کارگزاران ترویج بودند. این عوامل توانستند 74 درصد از واریانس عوامل مؤثر بر ارتباط بین ترویج و تحقیق کشاورزی را تبیین کنند.